conclusum

conclusum
con-clūdo, si, sum, 3 ( part. perf. solecist. conclausa semina, Col. 3, 12, 2), v. a., to shut up closely, to close up, enclose, confine.
I.
Prop. (class. in prose and poetry), constr. with in and acc., with adv. and absol. (not with in and abl., for the true read., Cic. Univ. 3 fin., is inclusit):

in vincla bestiam nequissimam,

Plaut. Rud. 3, 1, 18; cf.:

bestias delectationis causā,

Cic. Fin. 5, 20, 56 Madv.:

eos concludit, magnam hominum multitudinem,

id. Verr. 2, 4, 24, § 54:

quia enim in caveā si forent Conclussi itidem ut pulli gallinacei,

Plaut. Curc. 3, 80:

conclusam hic habeo uxorem saevam,

Ter. Phorm. 5, 1, 17:

aliquem in fenestram,

Plaut. Cas. 1, 44:

me in cellam cum illā,

Ter. Ad. 4, 2, 13; cf.:

in aediculam,

Plaut. Ep. 3, 3, 21:

illum aliquo,

Ter. Eun. 4, 3, 25:

locum sulco,

Verg. A. 1, 425:

at tu conclusas hircinis follibus auras... imitare,

Hor. S. 1, 4, 19:

piscina conclusa porticibus,

Suet. Ner. 31:

Tigris et Euphrates Mesopotamiam ab utroque latere concludunt,

Curt. 5, 1, 15:

vulnera cerā,

Val. Fl. 1, 479:

venti procella conclusa,

Lucr. 6, 125:

concluso loco,

id. 4, 458:

primordia conclusa,

id. 3, 569:

suave locus voci resonat conclusus,

Hor. S. 1, 4, 76:

conclusa aqua (opp.: profluens amnis),

Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.:

longe aliam esse navigationem concluso mari atque in vastissimo,

Caes. B. G. 3, 9:

coagmentis ad centrum respondentibus fornices concluduntur,

Vitr. 6, 8, 4:

statio conclusa atque munita,

Dig. 50, 16, 59.—
b.
Humorously:

non placet qui amicos intra dentis conclusos habet,

Plaut. Trin. 4, 2, 64.—
II.
Trop.
A.
To include, compress, restrain, comprise:

omnia fere, quae sunt conclusa nunc artibus, dispersa et dissipata quondam fuerunt,

Cic. de Or. 1, 42, 187:

fortuna tot res, in unum conclusit diem,

Ter. Eun. 5, 8, 17:

ut ab illā excludar, huc concludar,

i. e. I shall be fettered by this marriage, id. And. 2, 3, 12 (ex ferarum translatione concludar dixit, Don.); id. Hec. 4, 4, 80:

concludere jus civile in parvum et angustum locum,

Cic. Leg. 1, 5, 17; id. de Or. 1, 61, 260; id. Caes. 22, 63:

uno hoc volumine vitam excellentium virorum complurium,

Nep. Epam. 4 fin.; cf.:

in hanc formulam omnia judicia,

Cic. Rosc. Com. 5, 15:

eidem et infinitam largitionem remittebas et eundem in angustissimam formulam sponsionis concludebas?

id. ib. 4, 12:

istum locum in unam speciem,

Quint. 6, 2, 1.—
B.
(Cf. claudo, I. B.) To end, close, conclude:

facinus natum a cupiditate, auctum per stuprum, crudelitate perfectum atque conclusum,

Cic. Verr. 2, 2, 34, § 82:

(ancipites variique casus) exitu notabili concluduntur,

id. Fam. 5, 12, 5:

provincia in quā laus equitatis, integritatis, facilitatis ad extremum ludorum voluptate concluditur,

id. Mur. 20, 41:

vitam,

Aug. Serm. 322.—Esp., of letters, speech, the written or spoken treatment of any subject, etc.:

epistulam,

Cic. Att. 9, 10, 5:

crimen decumanum,

id. Verr. 2, 3, 69, § 163:

ad illa redeamus eaque ipsa concludamus aliquando,

id. Lael. 26, 109:

perorationem,

id. Or. 35, 122.—
C.
In rhet., of discourse, to close rhythmically, to round off:

verborum ordinem alias aliā terminatione,

Cic. Or. 59, 200:

sententias,

id. ib. 69, 230; cf. id. Brut. 8, 34: concludam si potero Latine;

Graecum enim hunc versum nostis omnes,

id. Fin. 2, 32, 105:

sensum non expleto numero,

Quint. 9, 4, 122; cf. id. 9, 4, 123 and 125:

verbum acuto tenore (just before: acuto sono finiant),

id. 1, 5, 26:

versum,

Hor. S. 1, 4, 40.—
D.
In philos. t. t., to conclude, infer, make an inference, to argue, demonstrate; with acc.:

singulas argumentationes,

Cic. Or. 35, 122; cf.

argumentum,

id. Ac. 2, 14, 44; Quint. 5, 13, 60:

argumentum ratione,

Cic. Or. 40, 137:

quomodo efficiatur concludaturque ratio,

id. Fin. 1, 7, 22: id quod concludere illi velint, non effici ex propositis, nec esse consequens, id. de Or. 2, 53, 215:

ex rebus concessis concludi quod velis,

id. Fin. 2, 1, 3.—With acc. and inf.:

deinde concludebas, summum malum esse dolorem, etc.,

Cic. Fin. 2, 19, 63; cf. id. Ac. 2, 26, 83.— Absol.:

concludere hoc modo: si sunt di, etc.,

Cic. Div. 2, 49, 101:

ea sumunt ad concludendum, quorum iis nihil conceditur,

id. ib. 2, 49, 103; Quint. 3, 9, 2; 5, 10, 3; 10, 1, 106; 12, 2, 25.—Hence, P. a.: con-clūsus, a, um, confined, closed, in comp.:

locus conclusior,

Hyg. Astr. 4, 14.— Subst.: conclūsum, i, n. (acc. to II. D.), a conclusion in a syllogism, Cic. Fin. 3, 8, 27.— Advv.
1.
conclūdenter, by consequence, consequently, Boëth. Arist. Elench. Soph. 1, 10, p. 744.—
* 2.
conclūsē (acc. to II. C.), with periods rhetorically rounded, harmoniously:

concluse apteque dicere,

Cic. Or. 53, 177.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • conclusum — conclúsum s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  CONCLÚSUM s.n. Decizie a anumitor adunări (diete germanice etc.). ♦ Notă rezumând dezbateri diplomatice. [< lat. conclusum, cf. lat. concludere – a conclude]. Trimis… …   Dicționar Român

  • Conclūsum — (lat.), der Beschluß eines Collegiums. C. imperii, Reichsschluß …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Conclūsum — (lat.), Beschluß; C. imperii, Reichsschluß, technischer Ausdruck für die vom Kaiser ratifizierten Beschlüsse des Reichstags im alten Deutschen Reich …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • conclusum — (kon klu zom ) s. m. Décret de la diète germanique ou du conseil aulique.    Ce mot s emploie quelquefois par plaisanterie pour dire ce qui est conclu. Je voudrais connaître votre conclusum. ÉTYMOLOGIE    Lat. conclusum, chose conclue, part.… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • conclusum — …   Useful english dictionary

  • Confédération des XXII cantons — Regeneration (de) 1813 – 1848 …   Wikipédia en Français

  • Lengerich (Westfalen) — Wappen Deutschlandkarte …   Deutsch Wikipedia

  • Princes possessionnes d'Alsace — Princes possessionnés d Alsace Les princes possessionnés sont des princes allemands qui avaient conservé des fiefs enclavés dans le royaume de France, notamment après les annexions de l Alsace (traités de Westphalie de 1648 et de 1679) et de la… …   Wikipédia en Français

  • Princes possessionnés d'Alsace — Les princes possessionnés d Alsace sont des princes allemands qui avaient conservé des fiefs enclavés dans le royaume de France, notamment après les annexions de l Alsace (traités de Westphalie de 1648 et de 1679) et de la Lorraine (1766). Les… …   Wikipédia en Français

  • Princes possessionnés d'alsace — Les princes possessionnés sont des princes allemands qui avaient conservé des fiefs enclavés dans le royaume de France, notamment après les annexions de l Alsace (traités de Westphalie de 1648 et de 1679) et de la Lorraine (1766). Les traités… …   Wikipédia en Français

  • 1791 en France — Années : 1788 1789 1790  1791  1792 1793 1794 Décennies : 1760 1770 1780  1790  1800 1810 1820 Siècles : XVIIe siècle  XVIIIe s …   Wikipédia en Français

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”